SAHİH-İ MÜSLİM

Bablar – Konular – Numaralar

iMAN BAHSİ

<< 47 >>

باب الحث على إكرام الجار والضيف ولزوم الصمت إلا عن الخير، وكون ذلك كله من الإيمان

19- KOMŞUYA VE MİSAFİRE İKRAMA, HAYIR DIŞINDA SUSMAYA TEŞVİK VE BUNLARIN İMANDAN OLDUĞU BABI

 

74 - (47) حدثني حرملة بن يحيى. أنبأنا ابن وهب. قال: أخبرني يونس عن ابن شهاب، عن أبي سلمة بن عبدالرحمن، عن أبي هريرة، عن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال

 "من كان يؤمن بالله واليوم الآخر فليقل خيرا أو ليصمت. ومن كان يؤمن بالله واليوم الآخر فليكرم جاره. ومن كان يؤمن بالله واليوم الآخر فليكرم ضيفه".

 

[:-171-:] Bana Harmeletü'bnü Yahya rivayet etti. (Dediki): Bize İbni Vehb anlattı. Dediki: Bana Yunus,  İbni Şihab'dan, o da Ebu Selemete'bni Abdirrahman'dan, o da Ebu Hureyre'den, o da Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem'den naklen haber verdi.

 

''Allah'a ve ahiret gününe iman eden bir kimse ya hayır söylesin yahut sussun. Allah'a ve ahiret gününe iman eden bir kimse komşusuna ikram etsin. Allah'a ve ahiret gününe iman eden bir kimse misafirine ikram etsin. "

 

 

Yalnız Müslim rivayet etmiştir; Tuhfetu'l-Eşraf, 15339 

 

A.DAVUDOĞLU AÇIKLAMASI İÇİN bBURAYA TIKLA

 

 

75 - (47) حدثنا أبو بكر بن أبي شيبة. حدثنا أبو الأحوص عن أبي حصين، عن أبي صالح، عن أبي هريرة؛ قال:

 قال رسول الله صلى الله عليه وسلم" من كان يؤمن بالله واليوم الآخر فلا يؤذي جاره ومن كان يؤمن بالله واليوم الآخر فليكرم ضيفه. ومن كان يؤمن بالله واليوم الآخر فليقل خيرا أو ليسكت".

 

[:-172-:] Bize Ebu Bekir b. Ebî Şeybe rivayet etti. (Dediki): Bize Ebu'l-Ahvas, Ebu Hasîn'den, o da Ebu Salih'den, o da Ebu Hureyre'den naklen rivayet eyledi. Ebu Hureyre dedi ki:

 

Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: "Allah'a ve ahiret gününe iman eden komşusuna eziyet etmesin, Allah'a ve ahiret gününe iman eden misafirine ikram etsin, Allah'a ve ahiret gününe iman eden ya hayır söylesin yahut sussun. "

 

 

Diğer tahric: Buhari, 6018; İbn Mace, 3971 muhtasar olarak; Tuhfetu'l-Eşraf, 12843

 

A.DAVUDOĞLU

AÇIKLAMA: Hadîsi Buharı Edeb bahsinde Kuteybe 'den tahric etmiş­tir. Onun rivayeti «Eziyyet etmesin» şeklindedir. Ayni Hadîsi, İbni Macede «Fitneler» bahsinde Ebu Bekir İbni Ebî Şeybe' den rivayet etmiştir. Ebu Bekir İbni Ebî Şeybe: «Ebu'l-Ahvas, Ebu Hasîn'den bu hadisden başka hadis rivayet etmemiştir.» der.

 

Eziyyet etmek günah olmakla beraber, insanı dinden çıkarmaz. Yalnız îmanın kemalini giderir.

 

Bu hadislerde îmanın Allah ile Ahiret'e tahsis Duyurulması mebde' ile ma'ada işaret içindir. Yani kendisini yaratan Allah'a ve kıyamet gününde mükafat veya müeazat vereceğine inanan kimse kom­şusuna eziyyet etmesin demektir.

 

Misafire ikram meselesinin, yerine göre değiştiğini hatta farz oldu­ğunu bundan evvelki hadîsin şerhinde görmüştük. Kirmani şöyle diyor: «Acaba hadisde neden bu üç şeyi zikretmiştir?» dersen, ben de derim ki: Bu söz cevamiü'l-kelimdendir; bu üç şey de esaslardandır. Bunların üçüncüsü kavlî, birincisi ve ikincisi fi'lî olan esaslara işarettir. İkiden birincisi: kötülüklerden hali kalmaya, İkincisi faziletlerle nefsi zînetleme-ye işarettir. Yani bir kimsede Allah'ın emrini ta'zîm sıfatı varsa o kimse mutlaka Allah Teala 'nın yarattıklarına karşı ya hayır söyle­mek veya şerre karşı susmak yahud fayda veren bîr şeyi yapmak, zararlı­yı terkederek şefkat sıfatiyle vasıflanacaktır.»

 

 

76 - (47) وحدثنا إسحاق بن إبراهيم. أخبرنا عيسى بن يونس عن الأعمش، عن أبي صالح، عن أبي هريرة؛ قال:

 قال رسول الله صلى الله عليه وسلم بمثل حديث أبي حصين. غير أنه قال: "فليحسن إلى جاره".

 

[:-173-:] Bize İshak b. İbrahim rivayet etti. (Dedi ki): Bİze İsa b. Yunus, A'meş'den, o da Ebu Salih'den,'o da Ebu Hureyre'den naklen baber verdi. Ebu Hüreyre dedi ki:

 

Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) buyurdu, deyip (bundan önceki) Ebu Hasin hadisini aynen nakletti, ancak: "Komşusuna ihsan etsin (iyilik yapsın)" diye rivayet etti.

 

Yalnız Müslim rivayet etmiştir; Tuhfetu'I-Eşraf, 124S0